Sulama genel anlamda bitkinin doğal yağışlarla alamadığı eksik suyun çeşitli yöntemlerle bitki kök bölgesine verilmesi olarak tanımlanır.

Bitkiler normal gelişimlerini sürdürebilmek için kökleri aracılığı ile topraktan su alırlar. Kök ortamında bulunan besin maddeleri alınan bu ile bitkide uç noktalara kadar iletilir. Döngünün sürekliliği, suyun bitki yapraklarından terleme ile atılması ile sağlandığından bitkinin kök bölgesinde yeterli nem düzeyinin sürekli sağlanması gerekir.

Seracılıkta sulamanın yetersizliği ya da veriliş biçimindeki yanlışlıklar nedeniyle verim ve kalitede sık sık kayıplar meydana gelmektedir. Optimum bitki gelişmesinin ve denetimin sağlanması için sulamaların az miktarda ve sık yapılması gerekir. Yoğun iş gereksiniminin olduğu sera yetiştiriciliğinde sulama için fazla zaman harcamak istemeyen işletmeciler, otomasyon içeren sistemlerin kullanımını tercih etmeye başlamışlardır.

Teknolojik gelişmeler ve serada yetiştirilen kültür bitkilerinin çeşitlerindeki artışlara bağlı olarak, bilenen ya da gelişmiş sulama yöntemleri sera bitkilerinin sulanmasına uyarlanmış ve, mekanize ve otomatize olmuş yöntemlerin kullanımıyla su, zaman ve iş gücünden tasarruf sağladığı gibi, sera içi çevre koşullarının istenilen düzeylerde tutulmasını da kolaylaştırmıştır.

Sulama sistemlerini üç ana başlıkta gruplamak mümkündür.

Damla sulama, partiküllerden ayrıştırılmış suyun ve gübrenin, damlatıcılar aracılığı ile çok küçük fakat sürekli bir akış veya damlalar halinde toprak yüzeyine veya içeri- sine (bitki kök bölgesi) verildiği yöntemdir. Bu yöntemle su, yaygın bir boru şebekesi aracılığı ile gerekirse her bir bitkiye dek götürülür.

Sulama suyu, damlatıcılar aracılığı ile tek bir noktadan arazi yüzeyine uygulanabilir yada birbirine çok yakın aralıklarla konumlandırılmış damlatıcılardan veya üzerinde sürekli ve eşit aralıklı delikler bulunan tüplerden oluşan bir çizgi kaynağından verilebilir. Asıl amaç, bitkilerin transpiras yon kaybını yeterli olarak karşılayabilecek sürekli bir elverişli toprak nem düzeyi sağlamaktır.

Bu nedenle damla sulama, bitkinin sadece kök bölgesinin sulanması ve bölgedeki nem kapsamının en uygun düzeyin yakınlarında tutulması gibi temel bir düşünceye dayanmaktadır.

Uygulanabilirlik

İş Gücü Artırımı
Periyodik hareketli sistemler, laterallerin bir tarladan diğerine taşınması için her gün bir veya iki defa kısmen kısa zaman aralıklarına gerek duyarlar. Mekanik olarak hareket ettirilen laterallerin kullanılması ile iş gücü gereksinimi önemli ölçüde azaltılabilir. Daha ötesi, sulamaya yöneticiler karar verdiklerinden dolayı, yetişkin sulama işçiliğine gerek olmayabilir.

Mekanik ve otomatik yağmurlama sistemleri, iş gücüne çok az gerek duyarlar ve kolay işletilirler. Sabit yağmurlama sistemleri, sulama mevsiminde tarla işçiliğini ortadan kaldırabilirler. Tam otomatik olanların yönetimi çok kolaydır.

Özel Kullanımlar
Özel planlanmış sistemlerin kullanılması sayesinde bitkilerin serinletilmesi, ortam neminin arttırılması yoluyla aşırı hava koşulları değiştirebilir, yaprak ve çiçeklerin dondan zarar görmeleri çok küçük düzeye indirilebilir.

Yağışa ek olarak küçük miktarlarda ve aralıklı sulama yapılabildiğinden tohum yataklarının hazırlanmasında, tohumların çimlenmesinde, fidelerin seyreltmesinde kullanılabilir. Tuzlu toprakların yıkanması için yüzey sulamadan daha etkin olduğundan, yağmurlama sulama tercih edilebilir.

Su Artırımı
Yağmurlama sistemlerinin doğru planlanıp işletilmeleri ile yüksek sulama randımanlarına ulaşılabilir. Örneğin, sığ ve çok geçirgen topraklarda taban suyunu yükseltmeden sulama yapma olanağı sağlanır.

Doğru planlanmış sistemler kolay işletilirler veya otomatik olabilirler. Böylesi sistemlerde mevsimlik sulama randımanı %75’den fazla olabilir.