Sulama genel anlamda bitkinin doğal yağışlarla alamadığı eksik suyun çeşitli yöntemlerle bitki kök bölgesine verilmesi olarak tanımlanır.
Bitkiler normal gelişimlerini sürdürebilmek için kökleri aracılığı ile topraktan su alırlar. Kök ortamında bulunan besin maddeleri alınan bu ile bitkide uç noktalara kadar iletilir. Döngünün sürekliliği, suyun bitki yapraklarından terleme ile atılması ile sağlandığından bitkinin kök bölgesinde yeterli nem düzeyinin sürekli sağlanması gerekir.
Seracılıkta sulamanın yetersizliği ya da veriliş biçimindeki yanlışlıklar nedeniyle verim ve kalitede sık sık kayıplar meydana gelmektedir. Optimum bitki gelişmesinin ve denetimin sağlanması için sulamaların az miktarda ve sık yapılması gerekir. Yoğun iş gereksiniminin olduğu sera yetiştiriciliğinde sulama için fazla zaman harcamak istemeyen işletmeciler, otomasyon içeren sistemlerin kullanımını tercih etmeye başlamışlardır.
Teknolojik gelişmeler ve serada yetiştirilen kültür bitkilerinin çeşitlerindeki artışlara bağlı olarak, bilenen ya da gelişmiş sulama yöntemleri sera bitkilerinin sulanmasına uyarlanmış ve, mekanize ve otomatize olmuş yöntemlerin kullanımıyla su, zaman ve iş gücünden tasarruf sağladığı gibi, sera içi çevre koşullarının istenilen düzeylerde tutulmasını da kolaylaştırmıştır.